ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΑ

Η Ρώμη διαθέτει δύο διεθνή αεροδρόμια  το Διεθνές αεροδρόμιο Λεονάρντο ντα Βίντσι στο (Fiumicino) και το Διεθνές αεροδρόμιο Τσαμπίνο .Το Διεθνές αεροδρόμιο Leonardo da Vinci (Fiumicino), είναι το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Ιταλίας, με πάνω από 29 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως.
Εγκαινιάστηκε το 1956 και έκτοτε έχει υποστεί αρκετές εργασίες επέκτασης. Βρίσκεται στο Fiumicino της Ρώμης και σερβίρει.
Το κάπνισμα δεν επιτρέπεται στους χώρους του αεροδρόμιου
Είναι ένα από τα δύο κέντρα του ιταλικού αερομεταφορέα Alitalia, μαζί με - Malpensa του Μιλάνου απέχει περίπου 29 χιλιόμετρα με το αυτοκίνητο από το ιστορικό κέντρο της πόλης της Ρώμης.Ενώ το Αεροδρόμιο Ciampino βρίσκεται 12,0 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από το κέντρο της Ρώμης.Αυτό το μικρό αεροδρόμιο εξυπηρετείται κυρίως χαμηλού κόστους εταιρείες όπως η Ryan Air. Άνοιξε το 1916 και είναι ένα από τα παλαιότερα αεροδρόμια που είναι ακόμα σε λειτουργία. Ήταν το κύριο αεροδρόμιο της Ρώμης μέχρι το 1960, με πάνω από 2 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως.

Απο & πρός:

Δυο σιδηροδρομικές γραμμές συνδέουν το αεροδρόμιο με το κέντρο της πόλης. Η μια λέγεται «Leonardo Express» και σταματάει στο σταθμό Τέρμινι χωρίς ενδιάμεσες στάσειςα τρένα από το σταθμό Termini αναχωρούν από την πλατφόρμα με νούμερο 23 & 24 εισιτήρια διατίθενται στα ταμεία, καθώς και στα περίπτερα του σταθμού Termini καθώς και εδώ. Τα εισιτήρια που πωλούνται στην πλατφόρμα αναχώρησης είναι πολύ πιο ακριβά. Επικυρώστε το εισιτήριό σας στο κίτρινο μηχάνημα επικύρωσης λίγο πριν την αναχώρηση. Το εισιτήριο λήγει σε 90 λεπτά μετά την επικύρωση.Το υπερσύγχρονο τρένο Leonardo Express, καλύπτει την απόσταση σε 30 λεπτά.Τα δρομολόγια ξεκινούν από τον κεντρικό σταθμό της Ρώμης στις 5:35 πμ με το τελευταίο τρένο αναχωρεί στις 22:35, και από το αεροδρόμιο Fiumicino στις 06.23 π.μ. έως 23.23 μ.μ.

Η άλλη λύση είναι η δυνατότητα να χρησιμοποιήσετε το παλαιότερης τεχνολογίας Metropolitan FM1 Train το οποίο έχει ανταπόκριση με το μετρό. Το τρένο FM1 συνδέει το αεροδρόμιο της Ρώμης, με τις περιφέρειες Roma Tiburtina, Fara Sabina, Poggio Mirteto και Orte.Αναχωρεί από την πλατφόρμα στα αριστερά, αλλά δεν σταματά στο σταθμό Termini. Κατεβείτε στο σταθμό Tiburtina ή στο σταθμό Ostiense για ανταπόκριση με το μετρό της Ρώμης

ΤαξίΤα ταξί για το κέντρο της Ρώμης διαρκεί περίπου 45-50 λεπτά. Είναι κάπως ακριβά και συμφέρουν εάν ταξιδεύετε ομαδικά. Υπολογίζετε 60€, παραπάνω εάν φτάσετε μετά τα μεσάνυχτα. Προσέξτε πολύ για παράνομους οδηγούς ταξί που ψαρεύουν ταξιδιώτες στο εσωτερικό των τερματικών του αεροδρομίου.Να χρησιμοποιείτε μόνο εξουσιοδοτημένο ταξί (λευκό οχήματα με ταξίμετρο διαθέσιμη στο τερματικό άφιξης).Μία εναλλακτική λύση είναι να κλείσετε θέση νωρίτερα σε μια ιδιωτική υπηρεσία minibus. Μια από αυτές είναι η easy private taxi.Η χρέωση για τις αποσκευές είναι περίπου 1 ευρώ η κάθε μία. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι το Fiumicino βρίσκεται εκτός των ορίων της πόλης, αυτό σημαίνει ότι ο ναύλος για το πρώτο μέρος είναι υψηλότερος (ένας αριθμός 2 εμφανίζεται στο ταξίμετρο). Ο οδηγός θα πρέπει να γυρίσει το ταξίμετρο στην μονή «ταρίφα» όταν εισέλθει στα όρια της πόλης.

ΛεωφορείοΟ αερολιμένας Ρώμης εξυπηρετείται από τρεις ιδιωτικές λεωφορειακές γραμμές: TERRA VISION , SITBUS( wi-fi εντός του λεωφορείου) , TAMBUS . Η στάση των λεωφορείων βρίσκεται απέναντι στο terminal 3.Λεωφορειακές γραμμές της δημόσιας υπηρεσίας Cotral αναχωρούν από το αεροδρόμιο με προορισμό το σιδηροδρομικό σταθμό Τέρμινι και διάφορα σημεία της πόλης(τις νυχτερινές ώρες μόνο η Cotral διεξάγει δρομολόγια προς τους σταθμούς Τέρμινι και Τιμπουρτίνα).Θα πληρώσετε 7 € εάν ζητήσετε το εισιτήριο στον οδηγό, 5€ εάν αγοράσετε το εισιτήριο από ένα από τα καπνοπωλεία στο εσωτερικό του αεροδρομίου.H στάση του λεωφορείου βρίσκεται σε εξωτερικούς χώρους στο ισόγειο 100 μέτρα αριστερά από τις αφίξεις (teminals B & C). Η λεωφορειακή γραμμή Terravision εξυπηρετεί τη διαδρομή μεταξύ του αεροδρομίου και τον κεντρικού σταθμό της Ρώμης, Termini.
Διάρκεια 55 λεπτά με 5 στάσεις. Συχνότητα περίπου κάθε 30 λεπτά κατά τη διάρκεια της ημέρας, λιγότερο συχνά τη νύχτα. Η υπηρεσία είναι προσανατολισμένη γύρω από τις αναχωρήσεις των πτήσεων και των αφίξεων.

Διεθνές αεροδρόμιο Ciampino:

Λεωφορείο Και εδώ λειτουργούν λεωφορεία της TERRA VISION , της SITBUS  και της Cotral . Η τελευταία διεξάγει δρομολόγια προς το Τέρμινι αλλά και προς το κοντινό σταθμό μετρό Ανανίνα (Τερμα της κόκκινης γραμμής Α) που σας πάει γρήγορα στον δικό σας προορισμό[αναχωρεί από το Terminal 2 και σταματά στο σταθμό του υπόγειου σιδηρόδρομου Anagnina (πάρτε το τρένο για το κέντρο της πόλης)].Να έχετε υπόψη σας ότι τα λεωφορεία περνάνε από πυκνοκατοικημένες συνοικίες με κυκλοφοριακά προβλήματα. Προσπαθείτε λοιπόν να αποφύγετε τις ώρες αιχμής (συνήθως τις πρωινές ώρες έως τις 9πμ)

ΤρένοΤο αεροδρόμιο Τσαμπίνο διαθέτει σιδηροδρομικό σταθμό που είναι άβολα τοποθετημένο στο πίσω μέρος του. Για να το φτάσετε θα χρειαστεί να πάρετε λεωφορείο (δεν μπορείτε να το φτάσετε με τα πόδια)

Ταξί Η πιάτσα των ταξί βρίσκεται απέναντι από την αίθουσα διεθνών αφίξεων. Εκτός από το τρέχον κανονικό ναύλο,θα σας ζητηθεί έξτρα ποσό για τις αποσκευές και την νυχτερινή κούρσα.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

1. Το Πάνθεον (στάση λεωφορείων Πιάτσα Αρτζεντινα).

   Το Πάνθεον της Ρώμης είναι αρχαία θρησκευτική κατασκευή η οποία βρίσκεται στην Piazza della Rotonda (Ρώμη). Κατασκευάστηκε ύστερα από εντολή του Αγρίππα κατά τον 1ο αιώνα π.Χ. και υπέστη αρκετές καταστροφές από πυρκαγιές, με αποτέλεσμα να ανακατασκευαστεί πλήρως από τον Αδριανό στις αρχές του 2ου αιώνα μ.Χ. Αρχικά, το Πάνθεον ήταν ναός αφιερωμένος σε όλες τις θεότητες της Αρχαίας Ρώμης. Μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία κατά τον 7ο αιώνα. Αποτελεί το μεγαλύτερο σε μέγεθος ρωμαϊκό μνημείο που να έχει διασωθεί έως σήμερα, σχεδόν άφθαρτο, λόγω της ασταμάτητης χρήσης του έως και σήμερα. Έχει δώσει την ονομασία του σε συνοικία της Ρώμης.

   Η ονομασία του πάνθεον προέρχεται από το αρχαιοελληνικό επίθετο πάνθειον, το οποίο σημαίνει «όλων των θεών». Η πλειοψηφία των Ρωμαίων συγγραφέων το αναφέρουν με την ελληνική του ονομασία Πάνθεον. Η εκλατινισμένη εκδοχή του ονόματός του, Pantheum απαντάται στον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο.

   Το Πάνθεον διέθετε τον μεγαλύτερο θόλο σε όλη την Αρχαιότητα (43,3 μέτρα διαμέτρου στο εσωτερικό του), ο οποίος και παραμένει έως σήμερα ο μεγαλύτερος από béton non-armé. Έπειτα από σχεδόν δύο χιλιετίες, η αξιοσημείωτη αυτή κατασκευή δεν παρουσιάζει κανένα σημάδι κατάρρευσης, παρά τις αρκετές αφαιρέσεις τμημάτων της διακόσμησής του, καθώς και τις επαναλαμβανόμενες τελουρικές κινήσεις.
   

2. H φοντάνα ντι Τρέβι.

   Το όνομα "Φοντάνα ντι Τρέβι" σημαίνει "κρήνη στους τρεις δρόμους" (tre vie), στην κυριολεξία σημαίνει "κρήνη του τριδρόμου" Το συντριβάνι αυτό σηματοδοτεί το τέλος του "σύγχρονου" Άκουα Βέρτζινε, του ανακαινισμένου Άκουα Βίργκο, ενός αρχαίου ρωμαϊκού υδραγωγείου το οποίο υδροδοτούσε την αρχαία Ρώμη. Το 19 π.Χ., οι Ρωμαίοι τεχνίτες εντόπισαν με την υποτιθέμενη βοήθεια μιας παρθένου μια πηγή καθαρού νερού περίπου 13 χιλιόμετρα έξω από την πόλη. (Αυτή η σκηνή αναπαρίσταται στην πρόσοψη του σημερινού σιντριβανιού.) Ωστόσο, το μήκος του υδραγωγείου είναι 22 χιλιόμετρα, γιατί δεν έχει ευθύγραμμο σχήμα. Το Άκουα Βίργκο οδηγούσε το νερό στα Λουτρά του Αγρίππα. Υδροδότησε τη Ρώμη τουλάχιστον για τετρακόσια χρόνια. Η καταστροφή των υδραγωγείων από Γότθους πολιορκητές το 537 με 538μ.Χ. ήταν το τελειωτικό χτύπημα για την αστική ζωή της ύστερης κλασσικής Ρώμης. Οι Ρωμαίοι στο Μεσαίωνα υδροδοτούνταν από μολυσμένα πηγάδια και από τον επίσης μολυσμένο ποταμό Τίβερη.Το Ρωμαϊκό έθιμο της κατασκευής ενός όμορφου σιντριβανιού στο τέλος ενός υδραγωγείου που έφερνε νερό στη Ρώμη επανήλθε το δέκατο πέμπτο αιώνα στην εποχή της αναγέννησης. Το 1453 ο πάπας Νίκολας Ε΄ τελείωσε τις επισκευές του Άκουα Βέρτζινε, έχτισε μια απλή λεκάνη σχεδιασμένη από τον ανθρωπιστή αρχιτέκτονα Λέον Μπαττίστα Αλμπέρτι για να σηματοδοτεί την άφιξη του νερού.

3. Το Κολοσσαίο (μέτρο Β).

   Το Κολοσσαίο άρχισε να κατασκευάζεται στην εποχή του Βεσπασιανού το 72 μ.Χ., συνεχίστηκε την εποχή του Τιτου και ολοκληρώθηκε όταν ήταν αυτοκράτορας ο Τίτος, το 80 μ.Χ. Ονομαζόταν Αμφιθέατρο των Φλαβίων, από το όνομα της δυναστείας των αυτοκρατόρων που το έκτισαν. Για να κατασκευαστεί, εργάστηκαν χιλιάδες Ιουδαίοι αιχμάλωτοι που είχαν συλληφθεί από τον Τίτο μετά την καταστροφή των Ιεροσολύμων. Πήρε το όνομά του από το κολοσσιαίο άγαλμα του Νέρωνα (Ο Κολοσσός), που βρισκόταν στην τοποθεσία που χτίστηκε.Μπορούσε να χωρέσει 45.000 θεατές και είχε σχήμα έλλειψης με περιφέρεια 524 μέτρων. Οι διαστάσεις του ήταν τεράστιες: 156 x 188 μέτρα και το ύψος του έφτανε τα 48 μέτρα και είχε 4 ορόφους. Από αυτούς, οι τρεις πρώτοι είχαν αψίδες και ο τέταρτος 40 παράθυρα. Πάνω από τον 4ο όροφο υπήρχε στοά. Ο τελευταίος όροφος προοριζόταν για τις γυναίκες και τις κατώτερες τάξεις των πολιτών, ενώ ο πρώτος για τους επιφανείς πολίτες. Το εσωτερικό του ήταν χωρισμένο σε κερκίδες, ενώ στο κέντρο του είχε κονίστρα που χωριζόταν από τις κερκίδες με ένα ψηλό βάθρο. Κάτω από την κονίστρα βρίσκονταν τα υπόγεια. Εκεί βρίσκονταν τα κλουβιά με τα ζώα, τα οποία μπορούσαν να ανυψωθούν για να ανεβαίνουν τα ζώα στην αρένα, καθώς και οι μηχανικές συσκευές του κτηρίου. Πάνω από την αρένα υπήρχε μια μεγάλη τέντα, προκειμένου οι θεατές να προστατεύονται από τον ήλιο. Οι θεατές έμπαιναν στο κτήριο μέσα από 80 εισόδους, 4 από τις οποίες χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά από τους Ρωμαίους γερουσιαστές και άρχοντες. Οι πολλές πύλες έδιναν στο Κολοσσαίο τη δυνατότητα να γεμίσει μέσα σε 15 λεπτά, και να αδειάσει μέσα σε μόλις 5. Στην κονίστρα (αρένα) οδηγούσαν δύο πύλες: η «πύλη της ζώσης σαρκός», από την οποία οι μονομάχοι εισέρχονταν στην αρένα, και η «νεκρική πύλη», από την οποία απομακρύνονταν οι νεκροί της μάχης. Το Κολοσσαίο έμεινε θρυλικό ως το κέντρο των αιμοχαρών θεαμάτων που απολάμβανε η ρωμαϊκή αυλή στην εποχή της παρακμής της. Η ορχήστρα είχε διαμορφωθεί κατάλληλα για να πραγματοποιούνται ναυμαχίες, μονομαχίες και θηριομαχίες τις οποίες χρηματοδοτούσαν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες. Εκεί γίνονταν επίσης μαρτύρια χριστιανών.

4. Κάστρο του Αγίου Αγγέλου (Castel Sant'Angelo).

   Το κάστρο ήταν το μαυσωλείο του αυτοκράτορα Αδριανού. Τον Μάρτιο του 538 μ.Χ. η γοτθική φρουρά κλειδώθηκε μέσα στο κάστρο σε μία έσχατη προσπάθεια αντίστασης στο στρατό του Βελισάριου. Σε περίπτωση κινδύνου οι πάπες μεταφερόντουσαν εδώ από το κοντινό τους μέγαρο στο Βατικανό. Ο Πάπας Κλήμης Ζ΄ έμεινε στο φρούριο 7 μήνες ενώ οι στρατιώτες του αυτοκράτορα Κάρολου Ε΄ λεηλατούσαν την πόλη.

5. Τα μουσεία του βατικανού(600 μ από το σταθμό Μετρό Cipro).

   Σήμερα, υπάρχουν 13 μουσεία του Βατικανού σε περίπου 14 παλάτια του συγκροτήματος των Μουσείων του Βατικανού. Το κτιριακό συγκρότημα αξίζει μια επίσκεψη από μόνο του για να θαυμάσετε τα δωμάτια και τους διαδρόμους που είναι πλούσια διακοσμημένα με μάρμαρα και τοιχογραφίες. Τα πολλά μουσεία που απαρτίζουν συγκρότημα είναι αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους. Παρ 'όλα αυτά, θα ήταν καλό να διερευνήσετε που θα σας αρέσει περισσότερο σύμφωνα με τις καλλιτεχνικές προτιμήσεις σας για να μην κουραστείτε από το τεράστιο άθλο του να δείτε όλες τις συλλογές.

6. Βασιλική του Αγίου Πέτρου 

   Βρίσκεται στο Βατικανό και είναι χτισμένη πάνω από το σημείο ταφής του Αποστόλου Πέτρου. Μπορεί να χωρέσει 60.000 άτομα ενώ με την συνολική έκταση ολόκληρου του αρχιτεκτονικού συγκροτήματος αποτελεί και μία από τις μεγαλύτερες εκκλησίες του κόσμου.

7. Πλατεία Ναβόνα (Piazza Navona).

   Βρίσκεται στη θέση του Ιπποδρόμου του Δομιτιανού, που είχε κατασκευαστεί τον 1ο αιώνα μ.Χ., και τα κτίριά της δείχνουν την περίμετρό του. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι έρχονταν εδώ να παρακολουθήσουν τους αγώνες και έτσι ήταν γνωστό ως "Τσίρκους Αγκονάλις". Πιστεύεται ότι με τον καιρό το όνομα άλλαξε σε "ιν αγκόνε" σε "ναβόνε" και τελικά σε "ναβόνα". Καθορισμένη σαν δημόσιος χώρος τα τελευταία χρόνια του 15ου αιώνα, όταν η αγορά της πόλης μεταφέρθηκε εδώ από το Καπιτώλιο, η Πιάτσα Ναβόνα μεταμορφώθηκε σε ένα πολύ σημαντικό υπόδειγμα της μπαρόκ ρωμαϊκής αρχιτεκτονικής και τέχνης κατά την βασιλεία του Ιννοκέντιου Ι΄ (1644–1655), και του οποίου το οικογενειακό ανάκτορο, Παλάτσο Πάμφιλι (1644–1650, σήμερα Πρεσβεία της Βραζιλίας) έβλεπε στην πλατεία. Σήμερα η πλατεία είναι ένα από τα πιο αγαπημένα σημεία της πόλης. Στο κέντρο της πλατείας υψώνεται η περίφημη Κρήνη των Τεσσάρων Ποταμών (Fontana dei Quattro Fiumi, 1651) του Μπερνίνι. Στο βόρειο άκρο της βρίσκεται η Κρήνη του Ποσειδώνα (Fontana del Nettuno) και στο νότιο η Κρήνη του Μαύρου (Fontana del Moro) με γλυπτό του Μπερνίνι. Απέναντι από την κεντρική κρήνη βρίσκεται η προαναφερθείσα Σάντα Ανιέζε ιν Άγκονε και δίπλα της το Παλάτσο Παμφίλι, σήμερα πρεσβεία της Βραζιλίας
8. Πιάτσα ντι Σπάνια (Piazza di Spagna). 
   Η κομψή σκάλα υψώνεται 37 μέτρα πάνω από την πλατεία και αποτελείται από δώδεκα διαφορετικές σκάλες. Έχει παράτυπη αν και συμμετρική δομή. Είναι ιδιαίτερα όμορφη το Μάιο, όταν και είναι διακοσμημένη με τις ανθισμένες αζαλέες. Τα σκαλοπάτια είναι συνήθως γεμάτα καθώς προσελκύει πολλούς τουρίστες και οι ντόπιοι τη χρησιμοποιούν ως χώρο συνάντησης. Όσο για την ίδια την πλατεία πήρε το όνομά της από την Πρεσβεία της Ισπανίας στην Αγία Έδρα. Τον 17ο αιώνα, η περιοχή γύρω από την πρεσβεία θεωρήθηκε ακόμη και ισπανικό έδαφος. Στην πλατεία στην αρχή της σκάλας θα δείτε την Fontana della Barcaccia, ένα ήρεμο σιντριβάνι που ο Πάπας Ουρβανός ο Η΄ παρήγγειλε και σχεδιάστηκε από τον Ιωάννη Λορέντζο Μπερνίνι (Gian Lorenzo Bernini). Το σχέδιο είναι ένα μικρό σκάφος το όποιο εμπνεύστηκε από τις πλημμύρες του Τίβερη το 1598, όταν ένα μικρό καράβι προσάραξε σε εκείνο το σημείο όταν τα νερά υποχώρησαν.
9. Πλατεία ντελ Πόπολο (Piazza del Popolo).   Βρίσκεται μέσα από τη βόρεια πύλη του Αυρηλιανού τείχους, κάποτε Πόρτα Φλαμινία της αρχαίας πόλης και σήμερα Πόρτα ντελ Πόπολο. Αυτό ήταν η αρχή της Βία Φλαμινία, του δρόμου προς το "Αriminum" (σύγχρονο Ρίμινι), του σημαντικότερου προορισμού προς βορράν. Συγχρόνως, πριν την εποχή των σιδηροδρόμων, ήταν για τον ταξιδιώτη η πρώτη όψη της Ρώμης κατά την άφιξή του. Για αιώνες η Πιάτσα ντελ Πόπολο ήταν χώρος για δημόσιες εκτελέσεις, η τελευταία έγινε το 1826.Στο κέντρο της πλατείας υψώνεται ο οβελίσκος Φλαμίνιο που άλλοτε ήταν τοποθετημένος στο ιπποδρόμιο της Ρώμης. Στην πλατεία βρίσκεται και η βασιλική Σάντα Μαρία ντελ Πόπολο που χτίστηκε στο τάφο του Νέρωνα. Σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση το φάντασμα του αυτοκράτορα τριγυρνάει ακόμα στα κοντινά σκαλοπάτια που οδηγούν στους κήπους του λόφου Πίντσιο

10. Τραστέβερε.    

    Λιθόστρωτα μονοπάτια ελίσσονται ανάμεσα από τις τρατορίες με τον κισσό και τα διαμερίσματα του Trastevere, ενώ σκιερά υπαίθρια καφέ περιστοιχίζουν τα σοκάκια με τα καταστήματα τατουάζ και τα μικρά ζυθοποιεία. Την ημέρα, το Trastevere αποπνέει μια διακριτική πολυτέλεια, καθώς κατακλύζεται από λάτρεις του καλού κρασιού. Σαν πέφτει ο ήλιος, πλανόδιοι καλλιτέχνες, ατημέλητοι ποιητές, μουσάτοι με πατίνια και ενθουσιώδεις διασκεδαστές κάνουν αισθητή την παρουσία τους στα αμέτρητα κλαμπ, μπαρ και στις πλατείες του Trastevere σε κρίσεις απερίσκεπτης ανεμελιάς και αδιάκριτου ενθουσιασμού.

ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ

Το μετρό της Ρώμης έχει δυο γραμμές που διασταυρώνονται στο σταθμό Τέρμινι : την γραμμή «Α» (κόκκινη) και την γραμμή «Β» με μία διακλάδωση που την λένε «Β1». Σημαντικοί σταθμοί στη πρώτη γραμμή είναι η Πλατεία Μπαρμπερίνι, η πλατεία ντι Σπανια, η Πλατεία ντελ Πόπολο και το Βατικανό. Το μονό εισητήριο, ισχύει για 100 λεπτά και μια μόνο διαδρομή, με τιμή περίπου 1,5 ευρώ. Για τους τουρίστες, συμφέρει το ημερήσιο πάσο, που επιτρέπει άπειρες διαδρομές μέσα από μετρό και λεωφορεία, με 6 ευρώ. Αν και το κέντρο της πόλης δεν είναι τόσο μεγάλο, θα σας φανεί πολύ χρήσιμο όταν βιάζεστε να πάτε κάπου. Ένα τμήμα της τρίτης γραμμής «C» άνοιξε το έτος 2014. Δεν έχει όμως τουριστική σημασία επειδή δεν περνάει ακόμα από το κέντρο.Τα δίκτυο λεωφορείων είναι πυκνό. Τα δρομολόγια όμως αραιώνουν σημαντικά τις βραδυνές ώρες και τις μέρες αργίας. Η εταιρεία ATAC διαθέτει και κόκκινα λεωφορεία με διάφορα τουριστικά δρομολόγια. Θα τα βρείτε όλα στην πλατεία του σταθμού Τέρμινι.

ΔΙΑΜΟΝΗ

ΦΑΓΗΤΟ

Προτιμείστε την περιοχή Trastevere για μεσημεριανό ή και βραδινό οπού θα βρείτε επιλογές για όλα τα γούστα και όλα τα βαλάντια.Τα περισσότερα εστιατόρια διαθέτουν έτοιμα Menu  των τεσσάρων πιάτων(2 ορεκτικά ,κυρίως και επιδόρπιο)

Φαγητό επίσης μπορείτε να βρείτε και στο σούπερ μάρκετ ποιοτικό και οικονόμικα (π.χ. πίτσα σε άπειρες παραλλαγές που πωλείται με το μέτρο ή κοτόπουλο ολόκληρο ψημένο )